گروه فرهنگ و هنر مشرق - نوشتن برای فیلم های حمید نعمت الله کار سختی است. خصوصا این که پای هادی مقدم دوست هم در میان بوده و تهیه اش هم بر عهده محمدرضا شفیعی باشد.

نوشتن برای «شعله ور» اما سخت تر هم هست. به همان اندازه که پرداختنِ یک سینماگر به موضوع مهم و فراگیر (و به قول مقدم دوست؛ «باستانی») حسد، تحسین برانگیز است، برخی نماهای کشدار، دیالوگ های خسته کننده و زمان بالای این فیلم هم می تواند از رضایت تماشاگران بکاهد.

«شعله ور» داستان کامل مردی است به نام فرید (با بازی امین حیایی) که مدتی است پاک شده اما هنوز متادون مصرف می کند. او اگر چه چند سال است از همسرش جدا شده و تمایل ندارد پسر 17 ساله اش را نگهداری کند ولی با پول مادرش بلندپروازی کرده و وقتش را با ساخت هواپیماهای بدون سرنشین، پر می کند. فشار اطرافیان خصوصا برادر و همسر سابقش او را ناخواسته راهیِ زاهدان می کند تا دور از خانواده، زندگی کند.

فرید برای تهیه متادون با «دختر متادون فروش» (وحیده) آشنا می شود و تلاش می کند نظر او را برای ازدواج، جلب کند. وحیده کم کم با او همراه می شود و تصمیم می گیرند زمینی خریده و کشاورزی کنند.

فرید در یک دورهمیِ همکلاسی های دوران دبیرستانش، وضعیتش را رقت بار می بیند و بیش از همه به یکی از همکلاسی ها به نام «مصطفی حیدری» ملقب به «مصطفی قهرمان» حسادت می کند. از قضا، همین همکلاسی که قهرمانی اش به خاطر خارج کردن جسد غرق شدگان از اعماق دریاچه ها و دریاهاست، گذرش به زابل می افتد و با فرید روبرو می شود.

فرید در طول فیلم، تصویر مردی را نشان می دهد که هیچ چیز در زندگی نمی تواند او را راضی کند و ذهنش مدام درگیر موفقیت دیگران است و حتی حسادت، او را وادار می کند تا برایشان چاه بکند و دام پهن کند.

نعمت الله در «شعله ور»، تصویر خوبی از استان سیستان و بلوچستان به نمایش گذاشته و حتی در تیتراژ آغازین، فیلمش را به مردم این خطه تقدیم کرده است اما متاسفانه باز هم از گوشه و کنار دیده می شود که می گویند: مردم سیستان و بلوچستان با اکران این فیلم مخالفند!

مخالفت با نعمت الله که حقیقتا سعی داشته تا مردم این سرزمین را مردمانی پاک و بافرهنگ نشان بدهد، عواقب ناگواری دارد چه این که دیگر هیچ فیلمسازی تن به خطرِ ساخت فیلم در این استان نمی سپارد.

برخی نماهای زیبا از طبیعت این استان اگر چه «شعله ور» را کشدار کرده اما حداقل کارکردش، دیدن سیستان و بلوچستان از لنز دوربین نعمت الله به زیباترین وجه ممکن است.

کارگردان «شعله ور» هم قبول دارد که باید دقایقی از فیلمش را کم کند تا ریتم آن را به مرزهای قابل قبول برساند و داستانش را راحت تر به مخاطب، عرضه کند.

بازیِ بالاتر از متوسطِ امین حیایی و همبازی شدن پسرش (دارا حیایی) در «شعله ور» از جمله دلایلی است که می تواند تماشاگران را به دیدن این فیلم ترغیب کند. با این همه، «شعله ور» نسبت به ساخته های قبلی نعمت الله، اثری رو به جلو و ماندگار نیست.

*میثم رشیدی مهرآبادی